Avrupa Parlamentosu (AP) için bu hafta sonu seçimler yapıldı. Seçmenlerin yalnızca % 43’ünün katıldığı seçimlerin sonuçlarını medyamız “Avrupa’da muhafazakâr ve ırkçı partiler kazandı” şeklinde verdi.

Yaşadığımız dünya çok daha karmaşık, çok boyutlu, çok aktörlü. Ne ülkedeki ne de dünyadaki olan bitenleri eski bildiğimiz teorilerle tamamıyla anlayabiliyoruz. Bildiklerimiz olanların bir kısmını açıklamaya yetse de tümünü kavramamız, açıklayabilmemiz için yetersiz kalıyor.

Gündelik hayatın içinde korkularımızın giderek daha fazla yer bulmakta olduğu artık yaygın olarak da kabul ediliyor. Geçen hafta yayınlanan bir araştırmayla ilgili Türkiye insanının korkuları gündeme geldi. Fakat tartışmaları izlediğim zaman genel bir korku söylemi olmakla beraber bazı şeylerin karıştırıldığı kanaatine vardım.

Kürt sorununda patlayan mayınlara ve silahlara rağmen çözüme yaklaştığımız konusunda bir iyimserlik havası duruma hâkim görünüyor. Ama hala Kürt sorununu teröre rehnederek konuşmaya devam etmek dışında somut, bütünlüklü bir çözüm modeli ortada yok. Neden acaba? Sorunun terörden ayrılmadan konuşulduğu için olmasın sakın!

Ülkenin yeni bir siyasi hamleye ve harekete ihtiyacı bugün her zamankinden daha fazla.

İki yıla yakın zamandır ısrarla altını çizdiğimiz kutuplaşma meselesi ve toplumdaki yarılmalar, gerilimler, çatışma alanları ve giderek şiddet dilinin tüm bu alanlara hâkim olmaya başlaması genel kamuoyunda da tartışılmaya başlandı. Fakat hala kutuplaşmayı ve toplumdaki yarılmayı tam tanımlayamadığımız için hem çözüm üretemiyoruz hem de sorun azalarak değil çoğalarak gelişiyor.

Kürt sorununda çözüm için tarihi fırsattan söz ediliyor. Birçok kesim çözüm önerilerini sıralıyor. Gerçekten çözüme bu kadar yakın mıyız? Asıl önemlisi gerçekten siyasi iradenin bir çözüm paketi var mı?

Hafta sonu DP ve DSP’nin kongreleri ve genel başkan seçimleri vardı. İki partinin de genel başkanları yerel seçimden sonra başarısız olduklarını söyleyerek istifa etmişlerdi. Ama şimdi yine aday oldular!

Mardin’de yaşanan katliamla ilgili bir haftadır, genellikle de katliama giden yolun başlangıcı olarak koruculuk, bölgedeki feodalite gibi meseleler üzerinden konuşuyor, tartışıyoruz.. Belki de meseleyi Kürt yurttaşlarla, korucularla ve Mardin ile ilgili kısımları dışında ve bu sınırlardan kurtularak, daha genel olarak anlamaya çalışmamız gerek.

AKP’nin ekonomik kalkınma programında bilinmedik ve özgün bir taraf yok. 80 Yıllık ekonomik kalkınma hedefini biraz konjonktürün de desteği, biraz da bütçe disiplini, özelleştirme gibi bazı alanlarda bir yere kadar başarılı yönetimle sürdürdü. Ama ekonomik kalkınma hedefinin küreselleşme-küresel rekabet boyutunu da kapsayacak biçimde revize edilmesi, gelir dağılımı, anti tekel yasalar, denetlenebilirlik, şeffaflık, kayıt dışılık, ekonomik… Okumaya Devam Et →